Met Haagse klanken, Haagse kakker en koffie werden de deelnemers aan de rit welkom geheten bij Kivam in Wateringen. De overgang naar de wintertijd had geen enkele equipe in de war gebracht, ze waren allemaal op tijd. Er was slechts een vreemde eend in de bijt; de organisatoren hadden de avond voor de rit, tijdens een laatste controle een lekke band, waardoor zij niet met hun MX5 aanwezig konden zijn, maar dat is de Hagenaars vast niet opgevallen.

Deze laatste rit van het seizoen begon aan de buitenrand van Den Haag. Den Haag heeft tenslotte een aantal jaar geleden gebied geannexeerd en daar een aantal uitbreidingen uit de grond gestampt. Daarna via de Utrechtsebaan richting Wassenaar dat tegen Den Haag ligt aangeplakt. Onderweg waren bezienswaardigheden aangegeven en beschreven. Na Huis ten Bosch en een stukje langs de randstadrail in aanbouw kwam de rit in de Laakhaven terecht. Want ook Den Haag kent een rijke havengeschiedenis. Het oude havenkantoor herinnert hier nog aan. Toen door naar het Laakkwartier, waar de rit door de Antheunisstraat kwam. Deze straat kwam in 2004 landelijk in het nieuws toen hier terreurverdacht Jason W. werd aangehouden. Via Moerwijk, wie kent dit niet uit het liedje: " Oh oh Den Haag, mooie stad achter de duinen, de Schilderswijk, de Lange Poten en het Plein …… ik zou best nog wel een keertje net als vroeger in Moerwijk willen wonen ….”. Overigens werden zo´n beetje alle plekken uit dit lied aangedaan tijdens de rit. Na de Haagse Mart ging de rit weer naar het meer chique deel. De paleistuinen en de Koninklijke Stallen om vervolgens als een soort spiraal via het torentje van Balkenende, de vijverberg, Paleis Noordeinde in hartje centrum te belanden. Het Plein is overigens ook bekend uit het spel Monopoly (Plein, Lange Poten en Spui). Hierna Plein 1813 en het Vredespaleis.

Tot slot richting Scheveningen via het Catshuis en Hubertusduin (waar Den Haag een nieuwe poging doet om een tunnel aan te leggen). Op het Hubertusduin ligt een villawijk, die zelfs een aantal doorgewinterde Hagenaars niet bleken te kennen! In Scheveningen was een stuk van het rode dorp (oude kleine visserwoningen) opgenomen, maar uiteraard ook het Kurhaus en het Paviljoen von Wied. Als klap op de vuurpijl flaneren langs de boulevard van Scheveningen. Daarna ging de rit weer richting Poeldijk, waar de kantine van manege De Arckelhoeve was geregeld. Een heel andere soort pk´s, maar wel een erg gezellige eindlocatie. Het was daar nog lang onrustig.