Hemelvaartrit 2012
- | Bauke Wolters | x
Wat hadden we ons verheugd op de Hemelvaartrit. Maar een week
eerder waren de weersvoorspellingen somber: 12 graden, 14 graden 16 graden, 70%
kans op een bui. Nee, dat zag er niet goed uit. Maar Gerrie en Rob weten altijd
raad! Hoe ze het doen, weet niemand, maar het was weer optimaal MX-5-weer! Zonnetje
erbij, half bewolkt, 18 – 22 graden, en voorafgaand aan de rit een klein
regenbuitje zodat de natuur er weer fris bij staat en heerlijk ruikt, hoe doen
ze dat toch?
Donderdag onderweg vanuit Nederland, op naar Sauerland,
Lennestadt, Hotel Schweinsberg. We kwamen aan om een uur of 3. Het terras zat
al aardig vol met clubgenoten, de parkeerplaats glom alweer van de NABC’s. Wij
hadden de bruidssuite gekregen (een trap hoger en een wat grotere kamer) dus
dat was prima in orde. Om een uur of 5 was iedereen er: oude bekenden en nieuwe
gezichten. In totaal 46 equipes! Om het kennismaken te bevorderen deelde Gerrie
nieuwe naamkaartjes uit waarbij je de juiste persoon moest zoeken. Valt niet
mee met 4 Jannen en een Jane, Leo’s, A(a)den, Edden, Gerry/ies, Wim/Wil/Willem,
Franken, Hermensen, Nellllllllen enzovoort, maar uiteindelijk had iedereen (ook
Frank II) zijn naamkaartje. Herman III hoefde geen kaartje, want die was van
verre herkenbaar aan zijn krukken, zijn verbonden voet en zijn wel héél grote
MX-5. ND-tje?
Het is altijd spannend hoe het eten is dat het hotel
serveert. Deze keer: compliment! Iedereen die ik sprak vond het lekker en ik
heb niemand horen klagen. En er was ruim voldoende, zowel qua keus als
hoeveelheid. De organisatie deelde routeboeken en geschenken (stoeltjes) uit,
en ik kreeg –toeval?- een routeboek met de opdracht om een verslag te schrijven
voor de site. Dat bent u nu aan het lezen.
De eerste dag: naar het oosten. Langs vele vakwerkhuizen,
kapellen en kruisjes kwamen we in Schmallenberg terecht. Klein maar fijn
stadje, waar we, net als de helft van alle equipes denk ik, bij de lokale
bakker heerlijke Deutsche Kuchen hebben gehad. Gerrie en Rob hebben heel veel
werk gestoken in het uitzoeken van musea (bier, bestek, breiwerkjes, sokken,
poppen, noem het maar op). Helaas is daar niet altijd tijd voor, want er moeten
ook nog kilometers gevroten worden en uitzichten genoten. Maar het routeboek
mag gerust mee op een 3-weekse trip naar Sauerland, zoveel staat erin. Zelfs
wegopbrekingen worden niet geschuwd: gewoon doorrijden! Wij zijn nog naar een
kunstsmederij-winkel/tenttonstelling